Kalle en Til

Wie is dat vreemde grommende wezen?

Genieten

Hij is er weer, ons ventje. En nog even lief. Hij heeft mij ook gemist, maar vooral mijn fleece-vest kennelijk. Dat krijg ik niet meer terug.

Hij mag nog even niet naar buiten, daar moeten we even weer nieuwe moed voor verzamelen. Er staat een kattenbak van Tilly, die moet hij dan ook maar even gebruiken.

Een kattenbak? Wat is dat? Nieuw speelgoed?

Daar kun je leuk in rollen. Vooral als Tilly er net in geplast heeft. Kijk eens, Lola, wat leuk?

Lola is vooral geïnteresseerd in een lekker warm zonnetje. 

En 's middags liggen ze weer als vanouds samen op de bank. 

Lola is net zo blij als wij dat haar vriend weer terug is. 

Waar was Kalle?

Gevonden!

Met dank aan meneer Sjoerd Bootsma, die hem vond. Kalle is terecht! Ik kan het nog niet geloven. Moet steeds even kijken, maar hij ligt er echt. Lola heeft alweer een grondige wasbeurt van hem gehad. Iedereen heeft kopjes gekregen.

Hij had erge honger en dorst en hij is 7 ons afgevallen. Dat laatste valt me erg mee. Hij is een maand weggeweest. Hij heeft helemaal geen nagels meer, dan denk ik toch dat hij ergens opgesloten heeft gezeten. Maar hoe hij op de Eikenlaan terecht is gekomen? Ik moet er niet aan denken dat hij daar die drukke weg is overgestoken.

Hij kan het niet vertellen wat hij allemaal heeft meegemaakt, maar wel duidelijk is dat hij blij is om weer thuis te zijn.

We zijn er helemaal beduusd van. Een beetje misselijk en duizelig. Alles lijkt raar. Wonderen bestaan.