Vier trappen op, nog even afscheid nemen van Zorro, zoals zij hem noemen en dan gaan we.
Kalle vindt het helemaal niet erg om in het mandje te moeten. Het is de eerste keer dat hij buiten komt. Auto's, honden, allemaal even spannend. Hij zit heel alert om zich heen te kijken.
Thuis laten we hem uit zijn mandje en na een korte inspecte weten we het zeker: Kalle heeft ballen! We weten nu zeker dat het een kater is. Hij gaat meteen op verkenning.
Hij is wel voorzichtig, maar niet angstig of zo. Hij gaat met een grote boog om Shay heen. Elva vindt het allemaal maar eng en vlucht naar buiten.
We geven hem zijn vlooien-pipetje en proberen hem te kammen. Hij heeft heel veel vlooien.
Als hij een tijdje heeft rondgelopen, neem ik hem op schoot. Hij is duidelijk moe. Spinnend valt hij op mijn arm in slaap, vol vertrouwen.
En zo zit ik dan de rest van de middag. :) Maartje maakt heel veel foto's.
's Avonds kammen we hem nog een keer. Er komen heel veel vlooien van af. Meer dan twintig. Ik verdrink ze in een bakje met water met afwasmiddel. Kalle wil er steeds uit drinken. Als ik hem zijn drinkbakje geef, gaat hij daar uit drinken. De vlooien zijn nog erg levendig en ik vraag me af of dat pipetje wel zo goed helpt. Gelukkig is Rijnyr er om te helpen om hem vast te houden.
Hij heeft een dik buikje en nog niets op de bak gedaan.
Als we gaan slapen moet Kalle in de bench. Voor zijn eigen veiligheid en voor de rust van de hond. Hij is dat niet gewend en vindt het geen goed idee.
